ἐθέλω

ἐθέλω (cf. θέλω. ἐθέλω, -ει, -οντι; -ῃ; -οι; -ων, -οντ（α), -οίσας: fut. ἐθελήσω: impf. ἤθελον, ἤθελε（ν), ἔθελον, ἤθελον: aor. opt. ἐθελήσαις.)

1 be willing, wish

1 c. inf.

a pres. inf.

τὰ μὲν ἁμετέρα γλῶσσα ποιμαίνειν ἐθέλει O. 11.9

ἐθέλοντι δ' ἀλέξειν ὕβριν O. 13.9

Φοῖβε , ἐθελήσαις ταῦτα νόῳ τιθέμεν εὔανδρόν τε χώραν P. 1.40

ἐθέλω Τελεσικράτη γεγωνεῖν P. 9.1

μάλα δ' ἐθέλοντι σύμπειρον ἀγωνίᾳ θυμὸν ἀμφέπειν N. 7.10

ἐν τίν κἐθέλοι, Γίγαντας ὃς ἐδάμασας, εὐτυχῶς ναίειν ζαθέαν ἄγυιαν N. 7.90

ἀβοατὶ γὰρ ἡρώων ἄωτοι περιναιεταόντων ἤθελον κείνου γε πείθεσθ' ἀναξίαις ἑκόντες N. 8.10

δένδρεά τ' οὐκ ἐθέλει πάσαις ἐτέων περόδοις ἄνθος εὐῶδες φέρειν πλούτῳ ἴσον N. 11.40

ὁ δ' ἐθέλων τε καὶ δυνάμενος ἁβρὰ πάσχειν fr. 2. 1. ἀλλ' ὅ γε Μέλαμπος οὐκ ἤθελεν λιπὼν πατρίδα μοναρχεῖν Ἄργει (sc. and yet he did) Pae. 4.28

b aor. inf. ἐθελήσω τοῖσιν ἐξ ἀρχᾶς ἀπὸ Τλαπολέμου ξυνὸν ἀγγέλλων διορθῶσαι λόγον i. e. “Umschreibung des Futurums” Radt. O. 7.20

ἀλλ' ἐπεύξασθαι μὲν ἐγὼν ἐθέλω Ματρί P. 3.77

Ἥβας καρπὸν ἀνθήσαντ' ἀποδρέψαι ἔθελον P. 9.111

νιν Ἱππολύτα δόλῳ πεδᾶσαι ἤθελε N. 5.27

ἐθέλω ἢ Καστορείῳ ἢ Ἰολάοἰ ἐναρμόξαι μιν ὕμνῳ I. 1.15

ὅ τοι πτερόεις ἔρριψε Πάγασος δεσπόταν ἐθέλοντ' ἐς οὐρανοῦ σταθμοὺς ἐλθεῖν I. 7.45

ἄγγελλε δὲ φοινικόπεζα λόγον παρθένος εὐμενὴς Ἑκάτα τὸν ἐθέλοντα γενέσθαι (“das Wort das geschehen sollte”, ἐθέλοντα = μέλλοντα” Radt.) Pae. 2.79

c inf. understood.

δίδωσί τε Μοῖσαν οἷς ἂν ἐθέλῃ P. 5.65

2 c. acc. & inf.

ἤθελον Χίρωνά κε ζώειν P. 3.1

3 pres. part.: willing

ἅ μ' ἐθέλοντα προσέρπει O. 6.83

τίν γε μέν, εὐθρόνου Κλεοῦς ἐθελοίσας, δέδορκεν φάος N. 3.83

τὸν Εὐφάνης ἐθέλων γεραιὸς προπάτωρ σὸς ἄεισέν ποτε, παῖ N. 4.89

4 frag. ]ᾗ Διὸς οὐκ ἐθελο[ Πα. 7B. 43.